Η ζωγραφική μου αφορά σε πορτραίτα, τοπία, νεκρές φύσεις, υπερρεαλιστικές και αφαιρετικές συνθέσεις, αναπαραστάσεις αρχαίων ποιητών, καθώς και αρχανθρώπων, για μουσειακή παρουσίαση. Σχεδίασα θεατρικά σκηνικά, αφίσες και λίθινα εργαλεία (από χιλιάδες τέχνεργα που ανακάλυψα και διέσωσα) για επιστημονικά περιοδικά και ένα βιβλίο μου
Τέχνη υψηλή η ζωγραφική, με ρίζες που χάνονται στην προϊστορία, ανέκαθεν συγκινούσε και προσέφερε ιδέες σε άλλες τέχνες. Δεν ξερριζώνεται εύκολα.
Στους καιρούς μας, η καθοδηγούμενη συρρίκνωση της πολυμέρειας, που στόχος της είναι και η ζωγραφική, πιστεύω πως τείνει σε μιαν ισοπέδωση.
Η ποικιλία στην ανθρώπινη συμπεριφορά γενικότερα ήταν ένας από τους παράγοντες προσαρμοστικότητας και επιβίωσης του είδους μας.
Επιθυμώ τα έργα μου να διαφέρουν θεματολογικά μεταξύ τους. Δέσμια μιας εμμονής στην έρευνα, ριψοκινδυνεύω, ξεκινώντας από διαφορετική αφετηρία κάθε φορά. Παρά ταύτα εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό μου, έχω μιαν αίσθηση ελευθερίας και ανεξαρτησίας.
Τελευταία με έχει απασχολήσει μία ιδιαίτερη κατηγορία έργων, τα «Αστρικά». Ιδέες πάνω στη δωρεά της ζωής, την αδικία, τη σύνθεση απολλώνιου και διονυσιακού στοιχείου, αποδίδονται με σχηματισμούς στο αστρικό στερέωμα και με την αλήθεια των νερών («Το νερό είναι το ρευστό της συνολικής επαλήθευσης», Πλάτων). Οι συνθέσεις αντιπροσωπεύουν τον Κόσμο, στον οποίο καλούμαστε όλοι να δώσουμε την παράστασή μας.
Κατά τη διάρκεια της χωροπλαστικής και χρωματικής οργάνωσης των έργων, οδηγήθηκα σε παρεμβάσεις συμβόλων και άλλων εικόνων από σύγχρονα προβλήματα, θέατρο, λαϊκή τέχνη, ιστορία, μαθηματικά. Τα θέματα των έργων επιθυμώ να έχουν νοηματική πυκνότητα και να διευρύνονται.
Οι εσώτεροι ρυθμοί των έργων μου είναι αποτέλεσμα «ενστικτωδών» κινήσεων, αλλά και υπολογισμών. Σταθερές, όπως της χρυσής τομής (που απαντάται στην ανάπτυξη γαλαξιών, ανθρώπινων μερών κ.ά. και που εφαρμόζεται από προϊστορικούς χρόνους στη δημιουργία έργων), ο εναρμονισμός «συμπληρωματικών» χρωμάτων, δηλ. αντιθέτων, συνδυασμοί φωτεινών-σκοτεινών στοιχείων, απαιτούμενες ισορροπίες μεταξύ εσωτερικών δυνάμεων του έργου κ.ά., υποδηλώνουν πως ακόμα και η Αισθητική, εν πολλοίς, ορίζεται από αρχές, που διέπουν αυτό που χαιρετίζουμε: το Αχανές. *
* «Χαιρετίζουμε το αχανές». Αλ. Παπαδιαμάντης
Εύη Σαραντέα
«Αυγή» 28-12-2011
Επιμέλεια : Χρήστος Θεοφίλης
Προκαταρκτικό Σημείωμα